Filmy polityka, dyktatura, wojna domowa

Po rewolucji kubańskiej Che jest u szczytu władzy i sławy. W pewnym momencie znika, pojawiając się incognito w Boliwii, gdzie organizuje niewielką grupę rewolucjonistów kubańskich i boliwijskich rekrutów, aby rozpocząć wielką rewolucję latynoamerykańską. Przebieg kampanii boliwijskiej to opowieść o uporze, poświęceniu, ideałach i walce zbrojnej, która ostatecznie zakończona jest klęską i śmiercią bohatera. Historia uświadamia nam w jaki sposób Che został symbolem idealizmu i heroizmu, który do dziś żyje w sercach ludzi na całym świecie.

Salamanka, lato 1936 roku. Wybitny pisarz i filozof, Miguel de Unamuno postanawia publicznie poprzeć wojskowy zamach stanu, który zdaniem jego autorów ma służyć uporządkowaniu niespokojnej sytuacji w kraju. Bez sprzeciwu aprobuje rozwiązanie rady miejskiej, której był członkiem i uznaje nominację do nowych władz miasta. Piastując funkcję rektora uniwersytetu w Salamance, podpisuje oświadczenie wydane przez uczelnię, w którym popiera się obronę chrześcijańskiej cywilizacji zachodniej przed niosącą destrukcję ideologią Wschodu oraz przewodniczy pracom komisji redukującej obecność na uczelni profesorów o lewicowych poglądach. Rząd republikański zwalnia Unamuno z funkcji rektora, czego on nie przyjmuje do wiadomości. Tymczasem generał Francisco Franco ze swymi oddziałami łączy się z frontem rebeliantów i rozpoczyna udaną kampanię z zamiarem przejęcia wyłącznego dowództwa nad wojną oraz władzy w kraju. Krwawe oblicze konfliktu i liczne wyroki pozbawiające wolności powodują, że Unamuno zaczyna podawać w wątpliwość swoje poglądy. Kiedy generał Franco przenosi kwaterę główną do Salamanki, Unamuno udaje się do niego z petycją o uwolnienie uwięzionych przyjaciół.

Obraz według scenariusza powieściopisarza G. Carbera Infante opowiada historię trzech braci, których życie zmieniło się wyniku przeprowadzonej przez Fidela Castro rewolucji na Kubie. Jeden z nich jest właścicielem hawańskiego klubu. Reżim Castro zmusi go do ucieczki do USA...

Poza wszystkim, dyktator jest artystą, który może wprowadzać w życie swoje egotyczne wizje. Pozostaje jedynie kwesta, czy okaże się bardziej, jak Baudelaire, Bolintineanu (poeta i prozaik rumuński oraz minister spraw zagranicznych.), Ludwik XVI czy Nicolae Ceausescu? Z formalnego punktu widzenia, autobiografia Nicolae Ceausescu udowadnia, że można użyć już istniejących obrazów i zmontować je w taki sposób, by składały się na film w duchu eposu historycznego, a więc kina fikcji, zrealizowanego w stylu amerykańskich filmów o pokoleniu wojny w Wietnamie. Niezwykłą rolę w tym procesie odgrywa właśnie montaż. Możemy stać się świadkami narodzin nowego gatunku