Filmy pocałunek mężczyzn, prysznic

Młody surfer Zach robi sobie roczną przerwę od studiów. Podczas surfowania poznaje Shauna brata swojego najlepszego przyjaciela, z którym wkrótce zaczyna łączyć go uczucie.

Młody homoseksulista Todd poznaje w bibliotece mlodą aktorkę Rory, z którą wkrótce zaczyna łączyć go przyjażń.

Niespełniony reżyser Zachary Wells (Charlie David) jest jurorem w szkolnym konkursie filmowym. Niespodziewanie jeden z filmów zostaje zgłoszony przez studenta, z którym Zachary spędził wcześniej noc. Co więcej, tytuł tego filmu jest taki sam, jak tytuł jego pierwszego filmu. Zachary szybko zdaje sobie sprawę, że student, który zgłosił film, Danny Reyes (Richard Harmon), jest w miejscu swojego życia identycznym jak to, w którym on sam kiedyś był. Danny dokonuje też podobnych wyborów, które w przypadku Wellsa już raz nie okazały się najszczęśliwsze. Zachary postanawia, że nie dopuści do tego, żeby historia się powtórzyła. Musi sprawić, żeby film Danny’ego został zdyskwalifikowany z konkursu i żeby otworzył się na Chrisa (Brent Corrigan), chłopaka, którego tak naprawdę kocha.

Początkująca malarka María zabiera swojego chłopaka imieniem Julio do rodzinnego domku na wsi. Ten weekend odmieni ich życie na zawsze.

Link, nastolatek o rdzennym pochodzeniu Mi’kmaw oswaja się ze swoją tożsamością seksualną, gdy jego i tak już bardzo chwiejne życie bierze nagle gwałtowny zakręt. Policja przyłapuje go z bratem na kradzieży, co wywołuje wybuch agresji u ich ojca. Gdy Link odkrywa, że jego rzekomo zmarła matka może jednak żyć, chłopcy decydują się uciec z domu. W drodze poznają Pasmaya, którego połączy z Linkiem coś więcej niż etniczne pochodzenie. Czy jednak (w pełni zrozumiała) nieufność Linka wobec innych nie zrujnuje nowej, obiecującej relacji, a także samej misji?

Dwóch mormońskich misjonarzy – Chris i RJ – po wielu latach kontaktuje się ze sobą. Sytuacja ulega zmianie, ponieważ jeden z nich wziął już ślub.

Historia więźnia Hansa, który w trakcie pobytu więzieniu poznaje Viktora; wkrótce zaczyna go z nim łączyć uczucie.

Queerowa interpretacja życia i śmierci Św. Sebastiana autorstwa legendy kina LGBT+, Dereka Jarmana. Rok 303. Chrześcijanie zostają uznani za sprawców pożarów w cesarskich pałacach. Kiedy Sebastian próbuje obronić oskarżonego o współudział w podpaleniach chłopca, rozwścieczony Dioklecjan skazuje go na zesłanie do obozu wojskowego. Tam zakochuje się w nim dowódca oddziału, ale Sebastian kocha Chrystusa i tylko Jemu się oddaje.

Na swój sposób jest to dreszczowiec: rodzina Pietrowów ma bowiem grypę, a przez nią gorączkę, kaszel i dreszcze. Fale zimna i gorąca, które na przemian wstrząsają ekranem, nieuchronnie podwyższą także temperaturę na widowni. Film Kiryła Serebrennikowa ścina bowiem z nóg, pozbawia odporności na zrywającą ze schematami narrację i wywołuje majaki. Ale to tylko pozornie jedna wielka maligna: autorskie działo Rosjanina (Lato, 18. NH) ma przemyślaną konstrukcję, a trzy różne palety kolorystyczne nie pozwalają nam zgubić się w plątaninie wątków i planów czasowych. Historia zaczyna się w miejskim autobusie, w którym wyraźnie nieswój Pietrow-ojciec ma napad kaszlu. Następnie zaczyna się prawdziwa jazda bez trzymanki: przez podejrzane spelunki, szkolne sale gimnastyczne, pieczary artystów, miejskie biblioteki, wnętrza karawanów, uliczne egzekucje. Deliryczny trip jest w gruncie rzeczy podróżą przez fantazje, sny, wspomnienia i tajemnice, opowieścią o byciu blisko i daleko w rodzinie. Zrealizowana na podstawie nagradzanej powieści Aleksieja Salnikowa Gorączka to kawał kinowej poezji stawiającej opór brutalnej rzeczywistości, oszałamiająca miejska baśń i najbardziej zaraźliwy film roku.