Filmy teatr, autograf

William Szekspir ma kłopoty. Co prawda udało mu się zyskać już jako taką sławę w londyńskich teatrach i zamówienia na nowe sztuki, ale opuściła go wena twórcza. Mimo zainkasowanych kilku zaliczek na poczet dzieła "Romeo i Ethel, córka pirata" pisanie mu nie idzie, zatrzymawszy się na etapie ładnego tytułu. W dodatku wydał już pożyczone pieniądze, a wierzyciele pukają do jego drzwi. Udaje mu się zbiec do... najbliższej karczmy, ale i tu dopadają go zawiedzeni aktorzy, którym obiecał wspaniałe role. Na koniec dyrektor teatru chce nałożyć na niego areszt domowy do czasu ukończenia sztuki. Will smutki topi w winie, złorzecząc wszystkim, zwłaszcza Marlowe'owi, który jest zdecydowanie bardziej utalentowany i święci triumfy w teatrach. W takim stanie przypadkowo poznaje lady Violę, która robi na nim ogromne wrażenie. Tymczasem na próbach do "Romea ..." pojawia się nowa postać, Thomas Kent, młody, bardzo zdolny i ambitny chłopak, zwracający uwagę inteligencją i delikatną urodą. Przypomina Willowi Violę. Między innymi dlatego otrzymuje propozycję zagrania głównej roli.

Joan Allen wciela się w rolę Terry - żony i matki czterech córek, która niespodziewanie zostaje opuszczona przez męża. Swój gniew i frustrację topi w alkoholu, gdy pewnego dnia zakwita przyjaźń pomiędzy nią a sąsiadem (Kevin Costner). Denny, dawna gwiazda baseballu, a obecnie DJ radiowy staje się najpierw wspaniałym kumplem do picia, a następnie ich zażyłość przeradza się w coś więcej. Jak jednak Danny poradzi sobie z pięcioma kobietami, które dobrze wiedzą czego chcą? Czy Terry znajdzie lekarstwo na swoją złość?

Greckie przysłowie mówi, że jedynie kobiety, które skąpały oczy we łzach, widzą jasno. Przysłowie to nie spełnia się jednak w przypadku Manueli. Tej nocy, gdy jej syn Esteban ginie przejechany przez samochód Manuela płacze tak długo, aż zabraknie jej łez. A mimo to, wcale nie widzi jasno; teraźniejszość i przyszłość giną w jednakowych ciemnościach. Czekając w szpitalu, czyta ostatnie linijki jakie jej syn zapisał w notesie, z którym nigdy się nie rozstawał. "Dziś rano przeszukałem pokój mojej matki i znalazłem plik zdjęć. Wszystkim brakowało połowy. Był na nich, jak sądzę, mój ojciec. Mam wrażenie, że w moim życiu brakuje tego samego kawałka. Chcę poznać mojego ojca, nie ważne kim jest i jak zachował się wobec mamy. Nikt nie może odebrać mi tego prawa..." Manuela nigdy mu nie powiedziała kim był. "Twój ojciec umarł na długo przed twoim narodzeniem" - to wszystko, co zdążył od niej usłyszeć. Przez pamięć dla swego syna Manuela opuszcza Madryt i jedzie do Barcelony odnaleźć jego ojca. Chce mu powiedzieć, że ostatnie słowa, jakie zapisał jego syn skierował właśnie do niego, chociaż wcale go nie znał. Ale najpierw musi powiedzieć ojcu, że gdy ona od niego odeszła 18 lat temu, była w ciąży, i że mieli syna, i że syn ten właśnie umarł. Musi powiedzieć mu też, że dała dziecku imię Esteban, to samo, które on, ojciec, nosił zanim przyjął imię Lola. Lola, la Pionera. Manuela jedzie do Barcelony w poszukiwaniu Loli, ojca swego syna. Poszukiwania mężczyzny o takim imieniu nie mogą okazać się łatwe. I rzeczywiście nie są.

Tajemnicza seria morderstw ma miejsce w Nicei na francuskiej riwierze. Komisarz Carella (Jean-Louis Trintignant) prowadzi śledztwo i desperacko próbuje znaleźć brakujące ogniwo między wszystkimi tymi morderstwami.

Jenny Bowman jest odnoszącą sukcesy piosenkarką, która w czasie przyjęcia zaręczynowego w London Palladium, odwiedza Davida Donne i namawia go, aby poświęcił czas jej synowi, Mattowi, spędzając kilka wspaniałych dni z nim podczas gdy jego ojciec jest nieobecny w Rzymie. Kiedy David go odwiedza, Matt jest rozdarty pomiędzy lojalnością wobec ojca i uczuciem względem Jenny...

Lotnik André Jurieux (Roland Toutain) właśnie ukończył rekordowy lot, ale kiedy wita podziwiający go tłum wszystko, co potrafi do nich powiedzieć, to to jak nędznie się czuję, że w takim ważnym momencie jego życia nie ma przy nim kobiety, którą darzy uczuciem. A jest on zakochany w Christine (Nora Gregor), żonie arystokraty Roberta de la Cheyniest. Robert sam jest zaangażowany w romans z Geneviève de Marras, ale stara się go zakończyć. Tymczasem André szuka pomocy u starego przyjaciela Octave'a, który zaprasza go do swej posiadłości na wsi, gdzie Robert i Christine uczestniczą w łowieckim przyjęciu.

Władek Seretny, chłopak z wiejskiej rodziny, jedzie na egzamin wstępny do szkoły teatralnej. Nie pomogły punkty za pochodzenie. Nie zdał egzaminu, a od komisji dowiedział się po recytacji poezji, że nie ma wiedzy, kultury i jest postacią mało wyrazistą. Chłopak nie przyznaje się rodzicom do porażki. Mówi, że nie dostał akademika, więc ojciec pomaga mu, pisząc do znajomego, aby przyjął go na stancję. Profesorka dykcji poleca mu prywatne lekcje, a stary profesor zachęca do pracy nad sobą i obiecuje pomoc. Władek znajduje zatrudnienie w teatrze jako goniec, uczęszcza na prywatne lekcje dykcji oraz interpretacji tekstów. Czy jego wysiłki przyniosą sukces na następnym egzaminie?